In het allereerste seizoen waarin De Queer Schaakclub deelnam aan de SGA-competitie, heeft het eerste team direct geschiedenis geschreven. Met scherp spel, veerkracht en teamspirit heeft het team in de laatste ronde de eerste plaats en promotie veiliggesteld. Lees hieronder het verslag van het spannende seizoen, geschreven door teamcaptain Lisanne Taams.
Een roestige start
Door de willekeurige paringen moesten we in de eerste ronde gelijk tegen onze grootste rivaal Isolani 1. Op papier begonnen wij het seizoen namelijk als de twee grote favorieten om de groep te winnen en te promoveren naar de eerste klasse. Daarbij moet wel gezegd worden dat veel van onze spelers speciaal voor De Queer Schaakclub uit hun retirement zijn teruggekomen en dus al jaren geen serieuze partij hadden gespeeld. Niet iedereen was dus helemaal in vorm. Isolani wist hier goed gebruik van te maken en we verloren nipt met 3,5 – 4,5. “We hebben nu eigenlijk de finale al gespeeld” merkte een van onze tegenstanders na afloop op. Zou hoogmoed voor de val komen?
Stapels bordpunten
We gaven de hoop niet op en hebben elke wedstrijd alles op alles gezet. Na vier overtuigende winsten 5,5 – 2,5; 7 – 1; 7,5 – 0,5 en 6 – 2 was het wel duidelijk dat onze roest er weer afgepolijst was. Hiermee hadden we ook zoveel bordpunten gescoord dat we op tiebreaks bijna niet konden verliezen, mocht het daarop aankomen. Daarvoor moest Isolani wel 2 matchpunten laten vallen, anders telden de bordpunten überhaupt niet mee. Ze lieten hun eerste steek vallen door 4 – 4 gelijk te spelen tegen EsPion 2. Hiermee stonden we nog maar 1 matchpunt achter, maar wij moesten EsPion ook nog weten te verslaan in de laatste ronde.
De laatste loodjes
Het werd ons echter al niet makkelijk gemaakt in onze voorlaatste ronde tegen Caissa 4. Toen ik na de opening mijn eerste rondje langs de borden liep stonden we welgeteld op 7 van de 8 borden slechter of verloren.Ik was de nederlaag stilletjes aan het verwerken toen gaandeweg de avond steeds meer teamleden mij kwamen vertellen dat ze remise hadden gehouden of zelfs gigantisch geswindeld hadden! Hoe uiteindelijk niemand hun partij had verloren en hoe we hebben gewonnen met 6 – 2 is mij nog steeds een raadsel.
We stonden dus nog steeds 1 matchpunt achter op Isolani toen we de laatste ronde ingingen.
Isolani was als eerste aan de beurt tegen Caissa 4, een team waarvan wij hadden gemerkt dat je ze niet moet onderschatten. Na een avond van angstig standen verversen kregen we het goede nieuws: Caissa had met 4.5 – 3.5 gewonnen van Isolani.
Wij hadden het dus eindelijk in eigen hand en moesten minstens gelijk spelen tegen EsPion 2, het team dat eerder gelijk had gespeeld tegen Isolani. Op papier waren wij een overtuigende favoriet, maar dat moesten we wel nog waar maken. Gelukkig had iedereen hun beste spel meegenomen en wonnen we met 6,5 – 1,5. Onze tegenstanders van EsPion waren hier al op voorbereid en hadden champagne klaarstaan om onze promotie met ons te vieren!
Gefeliciteerd Team 1 🙂
